Μοναξιά σε Μινόρε Συγχορδία

Μέσα μου ξέρω πως είσαι μακριά
και ας σε ψάχνω σε καυτά μεσημέρια
Δε θα ξανάρθεις ποτέ σου εδώ
κι αν κάνω ευχές σε λαμπρά πεφταστέρια
είναι για να μπορώ τη μοναξιά να ξεχνώ...
Φυτεύω ελπίδες σ' ανθισμένα παρτέρια
θυσία υψώνω για χάρη σου στον ουρανό
Δένω κλωστές και στα δυο μου τα χέρια
Για να βγει τ' όνειρο αληθινό

Δεν ξέρω αν θα 'ρθείς,ούτε και ξέρω αν με νοιάζει
Μα με πειράζει που τώρα πια δεν είσαι εδώ
Ίσως με τον καιρό πάψει να με τρομάζει
Η μοναξιά μου,η σιωπή μου,το κενό...

Σαν να ακούω την κιθάρα σου να παίζει...
Και μου θυμίζει τις ωραίες στιγμές του χθες
Μάλλον τις έσβησες εσύ και δε θυμάσαι
Εκείνες τις παλιές μας ξεχασμένες εποχές

Μονάχα εγώ δεν τα ξεχνάω τα ακόρντα σου
ούτε τους στίχους,τη φωνή,τη μουσική
Μονάχα εγώ δεν το αντέχω να' μαι χώρια σου
κάθε σου νότα να μου σκίζει την ψυχή...