Σε είπα μύθο,άστρο και όνειρο...μα εσύ ποτέ δεν το άκουσες...ποτέ δεν είδες ή δεν ήθελες να δείς...ποτέ δεν μ'άφησες να σου δείξω...
Και κάθε βράδυ έκανα την απογοήτευση τραγούδι και έγραφα αράδες από λέξεις να σου στείλω-ποτέ μου δεν τις έστειλα εν τέλει
Έγραφα όμως,έγραφα όλα αυτά που τώρα μόνη μου διαβάζω, και έδινα υπόσταση σε ότι δεν μπόρεσε στα αλήθεια να υπάρξει...
Έγραφα περιμένοντας και πάλι να χαράξει...να σε δώ από μακριά και να μου φτάνει...Γιατί ήμουν πάντα ολιγαρκής και μου ήταν αρκετό να σε χαζεύω κι ας μήν μπορώ να σε κρατάω κοντά μου...Σε ένιωθα όμως κοντά μου...όπως και τώρα σε νιώθω κοντά,δεν μου λείπεις κι ας έχεις φύγει,γιατί σε κρατώ μέσα μου,όπως σε κρατούσα μέσα μου πάντα...
Σ'αγαπώ,όπως σε αγαπούσα τότε,όπως σε αγαπούσα πάντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου