Κραυγή Στο Σκοτάδι

Η φωνή μου δεν ακούγεται πια
Σώθηκε, πνίγηκε από τις κραυγές
Ξανά και ξανά κραυγές, σαν σε όνειρο
Κι εσύ δεν μπορείς να τις ακούσεις
Κι αν τις ακούσεις δεν μπορείς να έρθεις
Ακόμη κι άν το θέλεις δεν μπορείς...
Γιατί όταν έφευγα σε άφησα πίσω
Δεν ήθελα να σε τραβήξω μαζί μου στο κενό
Μα τελικά ο εγωισμός μου είναι μεγάλος
Και μεγάλη η αγάπη μου, που ποτέ δεν μπόρεσε να σ'αφήσει...
Με τραβήξανε...ακούς?Εγώ δεν ήθελα να φύγω...
ΟΧΙ χωρίς εσένα...
Ψελλίζω ακόμη τ'όνομά σου, μα δεν το ακούς...
Αν τ'άκουγες μπορεί και να φοβόσουν,να τρόμαζες,να με μισούσες
Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν μ'άκουγες
Ίσως να είναι καλύτερα έτσι...
Θα το λέω ξανά και ξανά μέχρι να το πιστέψω...
Είναι καλύτερα έτσι...
Θα το λέω μέχρι να έρθεις κοντά μου
Και τότε δεν θα έχει σημασία πιά,
Γιατί θα ξανασυναντηθούμε...
Σ'ένα παράλληλο σύμπαν...
Σ'έναν άλλο κόσμο...
Σ'ένα δικό μου ή δικό σου όνειρο...

Μη με ξεχνάς
-μέχρι τότε...είμαι εδώ