Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Είμαι ακόμα εγώ

Όχι δεν είμαι άλλη
Δεν έχασα την αισιοδοξία μου,
το χαμόγελο,
ούτε την ελπίδα...
Απλά κουράστηκα να μη βλέπω τίποτα
Κενός ορίζοντας
Κατάλαβε με δεν άντεξα

Είμαι ακόμα η ίδια
Μα που και που με πιάνουν μαυρίλες
Υπάρχουν πολλά μπροστά
αλλά δεν μπορώ να τα δω τώρα
Βλέπω τον δρόμο χωρίς τέλος
Στέκομαι στην προβλήτα
Κι από κάτω απέραντη θάλασσα
Χάσκει το άγνωστο
Και τρομάζω με όλο αυτό το τίποτα
Δεν άλλαξα, όχι
ακόμα κάνω όνειρα,
Ακόμα ζωγραφίζω το γκρίζο ουρανό μου
Και κάνω ευχές σε πεφταστέρια
Μα φωλιάζει μέσα μου η δυσπιστία για το τι υπάρχει
Ίσως άδικα περίμενα
Ποιος θα με πείσει για το αντίθετο τώρα?
Τώρα που απλά περιμένω να τελειώσουν οι μέρες...?

Ας φέρει ο Οκτώβρης το φως...

10 σχόλια:

Argyrios G. είπε...

elpizo na sou ferei o octobris to fos...
kali tixi :-)

Ανέμη είπε...

ευχαριστώ καλέ μου Αργύρη!!!
Εδώ είμαστε κι ελπίζουμε...

καλό βράδυ :D

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Μη χάνεις φίλη μου
το χαμόγελο
Κράτα το
με όλες σου τις δυνάμεις!
Γιατί
αν αυτό χαθεί
έσπασαν τα πάντα
και δεν αξίζει...

Μακάρι οι επόμενες μέρες
να είναι όλες ολάνθιστες!

Σε φιλώ

elpenor είπε...

Δεν άλλαξα, όχι
ακόμα κάνω όνειρα,
Ακόμα ζωγραφίζω το γκρίζο ουρανό μου
Και κάνω ευχές σε πεφταστέρια
Μα φωλιάζει μέσα μου η δυσπιστία για το τι υπάρχει
Ίσως άδικα περίμενα
Ποιος θα με πείσει για το αντίθετο τώρα?
Τώρα που απλά περιμένω να τελειώσουν οι μέρες...?

Ας φέρει ο Οκτώβρης το φως...



.......
Δεν ξέρω τι να γράψω... Απλώς αναρτωτιόμουν εάν τα παραπάνω τα έγραψε κάποιος άλλος ή εγώ...

Άφωνη καλημέρα!

Ανέμη είπε...

Καλημέρα γλυκιά elpenor!
Απ'οτι βλέπω ταυτιζόμαστε... :)
Καλώς ήρθες στο blog!


ανεμοφιλιά

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καμια φορα συμβαινει να ειμαστε ακομα εμεις αλλα και λιγο αλλοι...η' λιγο στο αλλου...
το εχουμε αυτο το δικαιωμα κοριτσακι μου...
ισως να ειναι και αναγκη...την χρειαζομαστε καμια φορα...

ομως εισαι εσυ ακομα εσυ...
μην σταματησεις τις ευχες στα πεφταστερια...
οι μερες θα περασουν και θα φανερωσουν εκεινο που ποθεις...

την ευχη μην ξεχασεις...

νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!

elpenor είπε...

Nαι, ανέμη μου, δυστυχώς ταυτιζόμαστε... Θα προτιμούσα να συναντιόμασταν σε πιο ηλιόλουστα μονοπάτια, να ταυτιζόμασταν σε πιο χαρούμενες και αισιόδοξες σκέψεις...
Μα τώρα που το ξανασκέφτομαι ο Οκτώβρης είναι μακριά... Αρκετά περιμέναμε απλώς να τελειώσουν οι μέρες. Μένουν δυο εβδομάδες γεμάτες μέχρι να τελειώσει ο Σεπτέμβριος – ας ζήσουμε τουλάχιστον τις μισές από τις μέρες που μένουν. Κάθε (επανα)ξεκίνημα και δύσκολο δεν λένε; Αλλά κάθε αρχή είναι σημαντική... κάθε καινούργια αρχή....

Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα! :)

Ανέμη είπε...

Ποτέ δεν ξεχνώ τις ευχές νεραιδούλα μου, ίσως πολλές φορές κάνω και παραπάνω απ'όσες δικαιούμαι...αλλά δεν ξεχνώ!!!

νυσταγμένα, ανυπόμονα, γλυκά φιλιά :)

Ανέμη είπε...

Καλή μου elpenor έτσι είναι...ποιός ξέρει σε λίγο καιρό ίσως να ταυτιζόμαστε και στα καλά...
άλλωστε έτσι είναι η ζωή...
πολλά ανεβοκατεβάσματα...
κι εγώ συνειδητοποίησα οτι ακόμα είμαστε στα μέσα Σεπτέμβρη, οπότε ας μην βιαστούμε να τον ξαποστείλουμε, θα το δούμε πιο θετικά!!!
Τώρα για την αρχή θα έρθει κι αυτή...
και θα είναι ωραία,
το πιστεύω...
έχω επενδύσει πολλά σε αυτή την αρχή και ίσως δεν πρέπει, αλλά λίγη υπεραισιοδοξία δεν βλάπτει!

Καλή βδομαδούλα μικρή μου!

και καλή βδομαδούλα σε όλους!!!
χαρούμενα φιλιά(εεε ναι, δεν γίνεται να κολλήσουμε άλλο στη μαυρίλα...κρίμα είναι...κάθε μέρα είναι ένα δώρο,οπότε αρχίζω να το βλέπω αλλιώς-υποθέτω...)

Ianos είπε...

Καλως σε βρηκα ...
Αμα κανεις ονειρα, αμα ζωγραφιζεις τον γκρι ουρανο,αμα ακομα κανεις ευχες παει να πει οτι εχεις ακομα μεσα σου πιστη...
Και αυτο ειναι το πιο σπουδαιο ...
Την δυσπιστια σου θα την διαλυσει η σωστη στιγμη ...