Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Έτσι γίνομαι εχθρός μου...

Κι όσα περίμενα δεν ήρθαν ποτέ
Ακόμα εγώ περιμένω
Και για όσα ξαγρύπνησα γρήγορα μετάνιωσα
Απ΄όλα τα πράγματα στη ζωή μου
Δεν ξέρω τι άξιζε αλήθεια...
Το σίγουρο είναι ότι αυτά που άξιζαν
τα έδιωξα νωρίς
Ενώ σαν φυλακτό κρατάω τ’ άλλα
Τα ασήμαντα
Αυτή είναι η κατάρα μου
Να αδυνατώ να ξεχωρίσω το καλό
Κι αν τα καταφέρω
Πάλι με λάθος κινήσεις να το απομακρύνω
Εγώ
Προστάτης δικός μου
Και όμως εχθρός μου
Πάντα...

9 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Αυτά που δεν άξιζαν τα έζησα...
Τέλος...
Απο δω και περα ουτε που ξερω τι θα γινει...

Ανέμη είπε...

Τώρα Μαρία μου ίσως έρθουν κι εκείνα που αξίζουν...
έτσι να λέμε...
κι έτσι να πιστεύουμε...
μόνο να τα δεχτείς θυμήσου..με χαμόγελο..μη τα διώξεις :)

Φιλάκια ανεμοστολισμένα

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ισως τελικα να διωχνουμε εκεινα που δεν μας κανουν...
που δεν μας αρμοζουν...
ισως λεω...
μπορει ομως να κανω και λαθος...
σκορπιζουμε πολλες φορες...μα στο τελος θαρρω πως δεν μετανιωνουμε για τιποτα...

νεραιδενια φιλακια γλυκια μου!!!

Ανέμη είπε...

«Αλλά και πάλι η ζωή είναι μια αδιάκοπη σειρά από δυνατότητες που συρρικνώνονται και χάνονται.Κάποιες σου τις στερούν,σου τις κλέβουν μαζί με τις ζωές των ανθρώπων που αγάπησες. Άλλες τις αφήνεις να φύγουν,χωρίς να το θέλεις, μετανιώνοντας,υποφέροντας απο μια βαθιά,πολύ βαθιά θλίψη.Αλλά θα βρεις παρηγοριά για τις ζωές που δεν έζησες...θα σε αποζημιώσει γι’αυτές η μεθυστική χαρά που πηγάζει απο μια και μόνη βεβαιότητα:πως η ζωή που ζεις τελικά-η ζωή σου εδώ και τώρα-είναι η ζωή που διάλεξες να ζήσεις.Υπάρχει δύναμη σ’ αυτό.Κι ελπίδα.
Emily Maguire-
Taming The Beast»

Απλά παραθέτω τον επίλογο απο ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο...θαρρώ πως ταιριάζει :)

Νεραιδοφιλάκια πολλά!!!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ακροβατούμε στο μονοπάτι της ζωής
ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
Μόνο που τα ξεχωρίζουμε αφού τ' αφήσουμε πίσω μας.

Ανέμη είπε...

Πάντοτε αφού τα αφήσουμε πίσω μας...ΠΑΝΤΟΤΕ...και η εκ των υστέρων γνώση σε τί ωφελει?Ίσως δεν ωφελεί πουθενά όταν κανείς αρνείται απο τα λάθη του να μάθει...

Καλησπέρα and33
και καλώς ήρθες..!

jacki είπε...

Γιατί να κρατάμε αυτά που δεν αξίζουν;
Γιατί να χάνουμε στιγμές γι αυτούς που δεν αξίζουν;
Καληνύχτα σου.

Ανέμη είπε...

Αχ,αναπάντητα αυτά τα ερωτήματα Jacki μου...γιατί...γιατί...γιατί είμαστε θνητοί και κάνουμε μύρια λάθη...και χαρίζουμε τις στιγμές μας τις περισσότερες φορές εκεί που δεν πρόκειτε να τις εκτιμήσουν...

Καλό σου Βράδυ :)

red pepper είπε...

το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να προσπαθησεισ να τα δεισ ολα λιγο πιο αισιοδοξα....το χαμογελο ειναι η μονη προταση μου...