Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

............................Κι αν..;Πότε;..........................

Δεν είναι εγωισμός πια..δεν είναι..
Νομίζω πως αρχίζω να αισθάνομαι
Να σε θέλω δίπλα μου αληθινά
Να χαζεύω φωτογραφίες
Και να καρφώνω το βλέμμα στο τηλέφωνο
Μήπως δω εκείνο το όνομα..σου
Μάλλον είναι ενθουσιασμός
Πίστεψα επειδή ήθελα να πιστέψω
Μα.. μα κι αν όντως νιώθω?
Κι αν όντως χρειάζομαι?
Μ’ άρεσε τόσο εκείνο το «μαζί» που είπες
Τόσο υπέροχη λέξη!
Μπορεί να ήταν κι αυτό που με μάγεψε

Συγχωρεσέ με που είμαι ευάλωτη..
Φταίει η εποχή.. ή η έλλειψη
Δεν έχω σκοπό να είμαι ψεύτικη
Θέλω να εννοώ τα πάντα
Μόνο έτσι θα γίνουν όλα σωστά
Απλά.. φοβάμαι.. όπως φοβάμαι κάθε φορά
Δείξε μου πως εσύ είσαι σίγουρος
Και θα ακολουθήσω
Βοήθα με, κράτα με
Ένα χέρι θέλω..
Κάποιον πλάι μου..
Μια αγκαλιά..
Δεν είναι πολλά αν το σκεφτείς..εε?

10 σχόλια:

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

δεν ειναι καθολου πολλα...
ειναι τοσο λιγα και απαραιτητα...

μαζι...
μια αγκαλια...
ενα χερι να πιανεις και να ταξιδευεις...

δεν ειναι πολλα...
λιγα κι απαραιτητα ειναι...

φιλι σου νεραιδενιο!!!

Ανέμη είπε...

Ναιαδούλα μου,
Κι αν είναι τόσο λίγα,γιατί να βγαίνουμε γι'αυτά στην επαιτεία?Ίσως δεν ψάχνω εκεί που πρέπει εγώ..ή δεν βλέπω μπροστά μου..δεν ξέρω..Αχ,λίγα και απαραίτητα..που βρίσκονται όμως κρυμμένα?!

Δεν φαντάζεσαι πόσο χάρηκα που πέρασες!!ελπίζω τα πράγματα να είναι καλά ή έστω σταθερά..και εύχομαι για τα καλύτερα :))

Φιλάκια σου πολλά πολλά!!

efhbos είπε...

Πες του τα...Αν τα ξερει και παρολαυτα δεν κανει τιποτα...Τοτε καλυτερα να προχωρησεις!

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν ειναι πολλα οχι... μονάχα μην ενθουσιαζεσαι
Ξερω και γω που σου λεω...

jacki είπε...

Σε καταλαβαίνω..

Απλά πέρασε πια ο καιρός για μένα.
Να ζητάς αυτά που θέλεις..
Να τα λες.

Το μαζί είναι όντως υπέροχη λέξη.

Ανέμη είπε...

Έφηβε,
το πρόβλημα πια είναι πως μου τα δίνει μα εγώ δεν ξέρω αν θέλω να τα πάρω..ωω ναι,είμαι τραγική..αλλά έτσι είναι!Φοβάμαι πως στην ανάγκη μου να πάρω αυτά τα πράγματα θα τα δεχτώ απ'οποιονδήποτε θελήσει να μου τα δώσει.Κι αυτό είναι λάθος.Μακάρι να ήμουνσε θέση να πω.Μακάρι να ήμουν απόλυτα σίγουρη..

Ανέμη είπε...

Μαράκι,
Δεν έχεις άδικο..και πραγματικά δεν ενθουσιάζομαι.Είπα να κόψω τους ενθουσιασμούς.Να προσγειωθώ λιγάκι.Μα τελικά ίσως είναι χειρότερο.Πως να αντέξω τα χλιαρά συναισθήματα όταν ο άλλος περιμένει να δει στα μάτια μου τον ενθουσιασμό?Τον χρειαζόμαστε μάλλον τον ενθουσιασμό,γιατί μας κρατά σίγουρους έστω για τα δικά μας τα θέλω.Αλλιώς..ερωτηματικά..

Ανέμη είπε...

Jacki μου,
Πάντα υπάρχει καιρός.Για όλους και για όλα..

Μαθαίνω σιγά σιγά να ζητώ..δειλά..συγκεκριμένα..όχι πολλά πράγματα.Τουλάχιστον ένα "μαζί",μα να είναι πραγματικό.Και να το θέλω ακριβώς έτσι όπως είναι.Φοβάμαι μήπως μες στην ανάγκη μου κάνω εκπτώσεις..Τι να πω,ελπίζω να μην..

Ονειροπαγίδα είπε...

ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ...ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΠΟΛΥΠΙΣΤΕΥΩ Σ'ΑΥΤΟΝ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΜΑΓΕΨΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ...ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΗ...ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΟ!!!ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΚΠΛΗΞΕΙ....
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ....

Ανέμη είπε...

Ονειροπαγίδα,
Νομίζω πως αυτά ακριβώς τα λόγια περίμενα και έπρεπε να ακούσω!Μια τέτοια παρότρυνση για να τολμήσω!Όσο τα σκεφτόμουν μέσα μου φάνταζαν ανόητα και αβάσιμα μα τώρα πια όχι..Θα δώσω μια ευκαιρία σε αυτό,ότι κι αν είναι..χωρίς πολλές σκέψεις ή φόβους ή ερωτηματικά!

Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ!!
Φιλάκια σου ανέμινα :))